Nachtrust is heilig voor mij. Ik heb redelijk veel slaap nodig, dus ik kruip meestal op tijd onder de wol. Zeker in de winter vind ik het zalig om lekker vroeg te gaan slapen. Maar jammer genoeg kan die nachtrust wel eens verstoord worden met drie kinderen in huis…

Enkele weken geleden werd Pim ziek. Het begon met een oorontsteking, en later werd het een virale infectie die maar bleef duren. Even vreesde de kinderarts voor RSV, maar gelukkig was die test negatief. Vorige week werd Pim dan eindelijk beter… De koorts bleef weg en ook zijn vreselijke hoestbuien minderden. Maar jammer genoeg bleef hij ’s nachts wakker worden, een slechte gewoonte die overbleef van het ziek zijn. En nu moesten we daar zo snel mogelijk komaf mee maken. Want die gebroken nachten begonnen echt wel te wegen. Gelukkig hebben we, dankzij onze oudste twee kinderen, al enkele slaaptrucjes verzameld.

Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen methodes. Zo zijn sommige ouders voorstander van cosleepen en voeden op vraag, maar wij doen het liever anders. Het grote bed is van mama en papa. ’s Avonds wordt daar al eens een verhaaltje voorgelezen en in het weekend komen de meisjes ’s ochtends wel eens knuffelen, maar om te slapen hebben ze een eigen bedje. Ook nachtvoedingen probeerden we zo snel mogelijk af te bouwen en gebruiken we nu zeker niet als troostmiddel.
Benieuwd wat we dan wel doen? Ik verklap het hier:

#1 Donker en stil

Als Pim ’s nachts huilt, sluipen we heel stilletjes zijn kamer binnen. We steken enkel het licht in de gang aan, zodat het in zijn kamer donker blijft. Daar geven we snel zijn tutje en knuffel. We vermijden oogcontact en praten niet met hem. Hiermee willen we hem tonen dat het nacht is en dat hij moet slapen.

#2 Check-up

Blijft hij na deze korte interventie nog steeds huilen? Dan doen we een kleine check-up:

  • geen koorts?
  • geen honger?
  • geen pijn?
  • geen vuile pamper?

Als alle bovenstaande vragen negatief beantwoordt kunnen worden, dan zijn het “streken”.
Bij twijfel, doen we een kleine test: Stopt Pim onmiddellijk met huilen als hij ons boven zijn bed ziet? Begint hij terug wanneer we de kamer verlaten?
Dan is het duidelijk tijd voor stap #3!

#3 Vijf-minuten-regel

Wat?

1. Je legt je kleintje in bed, geeft hem een zoen, zegt slaapwel en verlaat de kamer.
2. Als hij geen zin heeft om te slapen, laat je het kleine monstertje vijf minuten huilen.
3. Na vijf minuten ga je rustig de kamer binnen, geef je zijn tut en knuffel terug (die hij waarschijnlijk al lang uit bed gekatapulteerd heeft). Je aait over zijn bolletje en zegt met een rustige maar kordate stem: nu is het tijd om de slapen, slaapwel. Daarna verlaat je de kamer.
4. Je wacht terug vijf minuten…
5. Als je kleintje na vijf minuten nog steeds huilt, ga dan terug naar zijn kamer en pas alles opnieuw toe.
6. Je herhaalt dit tot zolang hij heeft opgegeven en in slaap is gevallen. Dit kan wel even duren… Zeker de eerste keer… Bij ons duurde het de eerste nacht één uur.

Voordelen vijf-minuten-regel:

– Je kind ziet je om de vijf minuten verschijnen, dat is geruststellend voor hem. Zo geef je de boodschap: mama is er nog maar wil nu dat je slaapt.
– De tweede nacht dat je de vijf-minuten-regel toepast zal het hoogstwaarschijnlijk al iets minder lang duren voor hij bezwijkt. De derde nacht nog minder lang en met wat geluk slaapt hij de vierde nacht door.
– Het is voor jezelf een houvast. Want iedereen twijfelt wel eens: zal ik nog eens gaan kijken of zal ik hem laten wenen? Bij deze regel kan je om de vijf minuten checken of alles ok is, maar je geeft toch niet toe aan zijn gedrag.

Tips:

– Kijk op de klok! (want vijf minuten lijken soms een eeuwigheid…)
– Doe iets nuttigs terwijl je vijf minuten wacht (opruimen, afwassen, strijken, …) Zo gaat de tijd sneller en is die vervelende klus meteen geklaard ?
– Wees consequent. Als je na 3 keer 5 minuten opgeeft en je kind toch uit bed haalt, is alles voor niets geweest en kan je opnieuw beginnen. Het is dus héél belangrijk dat je volhoudt, alleen dan werkt het!
– Deze regel is voor baby’s vanaf zes maanden. Pas vanaf dan kan je een baby iets aanleren.
– Als je het moeilijk krijgt, zoek dan hulp. Het is heel zenuwslopend wanneer je dreumes alsmaar blijft huilen en soms dreig je er zelf onderdoor te gaan. Laat het niet zover komen en roep de hulp in van je partner, moeder, vriendin, …
– Gebruik oordoppen! Als je pech hebt dat de krijssessie ’s nachts begint (zoals bij ons het geval was…) heeft het geen zin om allebei te liggen luisteren naar die bengel en wakker te blijven. Je kan beter afwisselen: één ouder waakt en één ouder slaapt (met oordoppen).
– Verwen jezelf na die woelige nacht met een grote kop overheerlijke koffie! (en chocolade ? )

Ook onze oudste kinderen konden vroeger wel wat slaaptraining gebruiken. Vooral Susan had als peuter de slechte gewoonte om belachelijk vroeg wakker te zijn (voor 06.00). Daarom kreeg ze voor haar tweede verjaardag deze slaapwekker van  Kid’ Sleep cadeau.

Het is een handig lampje dat voor je kind aangeeft of het dag/nacht is aan de hand van een konijntje dat slaapt/opstaat.  En nu komt het leukste: je kan als ouder bepalen om hoe laat de dag begint!  (Achteraan kan je het klokje instellen)

Net zoals bij de vijf-minuten-regel is het belangrijk dat je ook hier consequent bent. In het begin krijste Susan de hele buurt bijeen, maar al na dag 1 hadden we resultaat en na één week sliep ze tot het gewenste uur.

Zoals je ziet, heeft het slaapwekkertje nog steeds een belangrijke plaats op hun slaapkamer. Maar nu Lola in het eerste leerjaar de klok begint te lezen, krijgt ze voor haar Kerst deze variant cadeau: