We vinden het belangrijk dat onze kinderen zo snel mogelijk hun plan kunnen trekken in het water. Niet alleen voor hun veiligheid maar ook voor ons comfort 😉
Daarom gaan we wekelijks naar de zwemles. We doen dit al van toen Lola amper 4 maanden oud was. In de media hoor je wel eens dat kinderen niet te vroeg mogen zwemmen. Maar het zwembad waar wij naartoe gaan, is thuis bij een kinesist en bevat minder chloor dan een gewoon zwembad.
In het begin beperken de lessen zich tot watergewenning om er voor te zorgen dat je kind zeker niet bang is in het water. Al van bij het begin wordt je kind wel kopje onder geduwd. Dit gebeurt op een heel speelse manier en onder professionele begeleiding. Eigenlijk spelen ze hier in op één van de reflexen van een baby, de zwemreflex: als een baby kort onder water gehouden wordt, zal hij vrolijk rondzwemmen. Hij zal spontaan met zijn armpjes peddelen en trappelen met zijn beentjes. Zijn longen sluiten zich automatisch af van zodra hij onder water komt.

Naarmate kinderen ouder worden, leren ze inspringen, zich voortbewegen in het water en uiteindelijk zwemmen.

Bij ons gingen de zwemlessen niet altijd van een leien dakje. Vooral Lola vond het in het begin niet zo fijn (lees: ze krijste de boel bij elkaar). Het was voor ons dus soms echt wel doorbijten. Maar nu kijkt Lola echt uit naar haar wekelijkse zwemles. Bij Susan loopt het tot hiertoe vrij vlot. Alleen vindt ze het niet zo fijn om eerst een half uur aan de kant te wachten tot zij aan de beurt is. Ze maakt er dan een sport van om toch al in het water te proberen raken.

Voor de mama’s en papa’s zijn deze zwemlessen soms ook een opoffering. Wanneer je de avond voordien een stapje hebt gezet, zijn jengelende baby’s en lauw water niet echt een aangename manier om wakker te worden. Ik heb geluk dat Tom de taak op zich neemt om mee in het water te gaan. Ik juichte in mezelf dat ik me niet elke week in mijn badpak moest proppen om de meisjes in de lucht te gooien, want dat is best vermoeiend!
Maar eigenlijk is het langs de kant ook hard werken hoor! Tijdens het eerste half uur (als Lola zwemt) moet ik Susan in bedwang houden en ervoor zorgen dat ze niet ongewenst in het zwembad belandt.  Daarna moet ik Susan uitkleden, Lola aankleden. En dit alles in een veel te kleine ruimte waar het minstens 35° is!

Maar we weten nu uit ervaring dat het echt wel de moeite waard is. We hebben Lola zien evolueren van een bange baby naar een zelfstandige kleuter die zich rot amuseert in het water!

Hier enkele sfeerbeelden:

De badpakken van de meisjes komen van Next en JBC