Susan gaat bijna naar school, dat wil zeggen dat we afscheid moeten nemen van onze onthaalmoeder. Het is een speciaal afscheid want Susan is één van haar laatste kindjes, ze gaat op pensioen. En wat het extra bijzonder maakt, is dat ze 30 jaar geleden ook mijn onthaalmoeder was. Samen met haar familie en enkele andere mama’s boksten we een afscheidsfeest in elkaar. Het was een echte verrassing voor haar, maar ze genoot met volle teugen!
Tegenwoordig gaan heel wat kinderen naar een crèche, ook Lola ging voor onze verhuis naar een crèche. Daar is natuurlijk veel meer ruimte, speelgoed, en begeleiding. De kinderen worden onderverdeeld in leeftijdsgroepen en tegen het einde hebben die al veel weg van echte kleuterklasjes met activiteiten en knutselwerkjes. Maar toch vind ik dat een onthaalmoeder ook charmes heeft, heel wat zelfs:
- De huiselijke sfeer
Bij een onthaalmoeder kom je echt binnen in een huis. Elk huis heeft gezellige plekjes, maar ook gevaren. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen zich thuis voelen maar toch blootgesteld worden aan de dagdagelijkse gevaren en er bewust mee leren omgaan: een scherpe hoek van een salontafel, een stopcontact of een pot soep op het vuur.
- De andere leden van het gezin
Naast de onthaalmoeder lopen er in huis vaak andere gezinsleden rond: de papa, broers en zussen. Ook dat vind ik een pluspunt. Als kind speelde ik vaak met de grotere kinderen van mijn onthaalmoeder en ik heb er heel wat van bijgeleerd: liedjes, woordjes, spelletjes, … Die kinderen zijn ondertussen al lang het huis uit gevlogen, maar nu is de man des huizes op pensioen en ook hij houdt zich bezig met de kindjes: gekke bekke trekken, grapjes uithalen en stoeien! Af en toe komen ook de kleinkinderen over de vloer en dat vinden de meisjes heel leuk.
- Contact met alle leeftijden
In een crèche worden de kinderen onderverdeeld in groepjes en bij een onthaalmoeder blijven ze allemaal gezellig samen. De kleine baby’s vinden het heerlijk om te kijken naar het schouwspel van de spelende peuters. En de nieuwsgierige peuters kijken gefascineerd toe als er een kleintje een verse luier krijgt. Ze leren hierdoor rekening houden met kleinere en grotere kinderen.
- Geen druk
Bij de onthaalmoeder krijgen we misschien niet elke week een knutselwerkje mee naar huis, maar ik ben er van overtuigd dat ook zij zinvol bezig is met de kinderen. En het hoeft er van mij nog niet te schools aan toe te gaan. Ze zullen later nog genoeg in het rijtje moeten lopen en doen wat de juf zegt. Laat ze nu nog maar even genieten van het peuter zijn!
Onze kinderen zijn ook naar een onthaalmoeder geweest, beide onthaalmoeders waren schatten van vrouwen. Allebei hebben ze elke dag opnieuw super veel aandacht gegeven aan onze kinderen. Het persoonlijk contact, het goede gevoel dat ze me gaven om ze daar achter te laten, het gezinsgevoel, wouden ze graag buiten spelen dan konden ze buiten, de grotere kinderen hielpen de kleinere wat heel mooi was om te zien, mee aanwezig zijn in het gezin en zo ook omgaan met de andere kinderen van het gezin (die hun nu ook nog altijd kennen),… Ben nog altijd blij met de keuze!
Helemaal mee eens! 🙂
Ik dacht eerst even, wat is een onthaalmoeder? Daar wil ik meer over lezen, maar na een paar zinnen begreep ik dat het hetzelfde is als wat wij in Nederland een gastouder noemen. Zoals het er nu voor staat, hebben wij de eerste tijd geen opvang nodig voor ons kind, omdat mijn man en ik allebei op andere dagen werken. Maar als het kindje wat ouder is wil ik wel graag dat hij of zij naar de peuterspeelzaal gaat, om andere kinderen te leren kennen en alvast een beetje aan de structuur van school te wennen.
Ja, het grote voordeel is dat ze inderdaad leren omgaan met andere kindjes. Dat vind ik ook het belangrijkste. Bij jullie gaan ze pas laat écht naar school, dan is de peuterspeelzaal wel een goede overgang. Maar bij ons gaan ze al vanaf 2.5 jaar naar school…