Onze meisjes hebben nu elk hun eigen kamer. Susan een balzaal en Lola een gezellig zolderkamertje. We hebben ze apart gelegd omdat een peuter en een baby samen op een kamer niet zo ideaal is… Maar nu ze wat ouder zijn en Susan haar babybedje bijna ontgroeid is, hebben we besloten om onze meisjes samen op een kamer te leggen. We hebben ruimte genoeg in huis, maar een kinderkamer delen heeft toch wat voordelen:
#1 Het is gezellig
Lola en Susan vinden het nu al heerlijk om voor het slapengaan nog even samen te spelen, boekjes te lezen of te knuffelen met de nodige giechelbuien als gevolg 😉
#2 Het is veilig
Wanneer er iemand bang of verdrietig is, is een zus nooit ver weg om troost te bieden. Als ze wat ouder zijn, kunnen ze samen de dag afsluiten en nog even napraten.
#3 Het is leerrijk
Een kamer delen gaat natuurlijk met vallen en opstaan. Er zullen compromissen gesloten worden over de inrichting van de kamer. Er zal onderhandeld worden: wie doet het licht uit? Er zal vast en zeker ook wel eens ruzie zijn en die zal moeten worden bijgelegd, … Allemaal interessante ervaringen die hen later nog van pas zullen komen 😉
Misschien zie ik het allemaal wat te rooskleurig en valt het toch tegen… Maar ik wil het zeker en vast eens proberen!
Ik maak van de gelegenheid ook graag gebruik om onze meisjeskamer in het nieuw te steken 😉 Inspiratie genoeg op Pinterest, nu nog in de praktijk omzetten…
Wie heeft er ervaring met een gedeelde kinderkamer? Tips zijn altijd welkom!
Foto’s: Pinterest
Dat is dan 1 kamer over nu ????
Zelf heb ik tot mijn 13de ongeveer een kamer gedeeld met mijn zus en dat was echt niet gezellig. We waren wel allebei nogal sterke persoonlijkheden dus misschien loopt het ergens anders beter. Ik hoop het van wel voor je dochters 😉
Ja het kan natuurlijk ook tegenvallen… Maar als ik voel dat ze er genoeg van hebben, beginnen puberen en hun privacy nodig hebben, mogen ze elk weer hun eigen kamertje. Maar voorlopig hebben ze er nog veel zin in ! 🙂
Leuk, benieuwd hoe de nieuwe kamer zal worden. Onze meisjes 4 en 2 slapen al langer samen. Ze hebben een goede band voor zo verschillend van karakter te zijn.
Ja ik hoop er snel werk van te maken, de eerste stap is schilderen, maar daar zie ik een beetje tegenop, dus dat wordt alsmaar uitgesteld 😉 Leuk dat het bij jullie goed lukt, ik hoop hier hetzelfde!
Zeker proberen en ze kunnen zelf aangeven als het toch niet zo goed lukt. Hier slapen de jongens ook geregeld samen, maar na een tijdje gaan ze terug apart slapen. Maar het is wel mooi om te zien hoe ze voor elkaar zorgen als er iemand schrik heeft, dan is het meestal geen probleem dat de middelste bij de oudste gaat liggen (daarvoor dient een stapelbed toch?). Onze dochter mag nog niet bij hun liggen want ze praat volgens haar broers veel te veel 😉
Bij ons slapen de zoontjes ook al bij elkaar sinds ze 1,5 en 3 zijn. Nu, een jaartje later ongeveer, merken we dat het slapen toch moeilijker gaat. Ze praten nog lang na hun bedtijd, komen wel eens in ruzie over het licht aan of uit of over wie in welk bed gaat slapen … Als het weer kon, zou ik ze toch weer apart willen leggen, maar daarvoor hebben we momenteel geen ruimte …