Blue monday

Deze week begon met de meest depressieve dag van het jaar… Ik had er gelukkig niet zoveel last van na een weekendje Eindhoven. Het enige nadeel van een weekendje niets doen is dat het werk blijft liggen zoals deze blauwe schriftjes… Maar dat liet ik niet aan mijn hart komen!

365 dagen geluk voor én na…

De linkse foto postte ik begin deze week op Instagram. Ik was zo fier op mijn 365dagenboekje en de nieuwe kaars… Maar niet veel later kwam orkaan Susan langs en zij vond de kaars ook wel mooi. Ze besloot een kat en muis spelletje te spelen. Ze zwaaide uitdagend met de kaars naar mij en ik riep: pas op en geef hier en je kent dat wel… Tevergeefs, ze bleef zwaaien met de kaars en toen… viel ze op de grond en was het te laat… Gebroken 🙁

En dan moest ik toch wel even tot tien tellen… Proberen mijn kalmte te bewaren…

Nagenieten

Deze week schreef ik ook een verslagje van onze minicitytrip naar Eindhoven. Onze laatste stop, bij Piet Hein Eek, inspireerde mij voor een derde #Pinitmakeit projectje.

K3 in huis

Ook bij ons is K3 binnengeslopen… Lola heeft de K3-microbe goed te pakken. Zodra ze ’s avonds thuiskomt, springt ze in haar regenboogkleedje. Ze zingt en danst dan de pannen van het dak. En ik moet toegeven… dat is best wel schattig! Ze heeft ook al een heel rollenspel uitgewerkt: Susan is Hanne, ik ben Marthe en zijzelf is Klaasje. En owee als je haar niet met die naam aanspreekt 😉

Tijd voor het weekend

Na zo’n koude winterweek doet het weekend nog meer deugd, daarom dat ik toch wel een beetje aftelde… Zaterdag hadden we een gezellig thuis-dagje en dat betekent lekker lang in pyjama rondhangen: za-lig!

Bowlingnight

Zaterdagavond stond er een personeelsfeest op de planning. Eerst stortten we ons op een veel te uitgebreid buffet waar zelfs ik keuzestress van kreeg. Om daarna te gaan bowlen met een opgeblazen gevoel… geweldig! Gelukkig was ik in the winning mood en bleef mijn humeur op peil. Misschien kwam het wel door deze fantastische strikemakershoes 😉 

Drie smulpapen op een rij

Zondag stond er nog een laatste nieuwjaarsfeestje op het programma bij mijn oma. De meisjes mochten helpen bij de voorbereidingen: dessertjes maken! Samen met opa Jan maakten ze de kom proper met hun vinger want… het deeg is nu eenmaal véél lekkerder dan de taart zelf 😉