Wie mijn blog een beetje volgt, kent Susan al en weet dat ze geen meisje meisje is. Ze heeft een hekel aan roze en glitters en houdt absoluut niet van jurkjes. Toen ze twee was, dachten we dat dit gewoon deel uitmaakte van haar peuterpubertijd en namen we haar niet zo serieus. We propten haar, tot wenens toe, in die jurkjes (die ze van Lola mocht afdragen). Haar peuterpubertijd ging voorbij, maar haar kledingvoorkeur veranderde niet… Tom en ik besloten daarom ook om niet langer die dagelijkse strijd aan te gaan en haar te laten zijn wie ze is: stoere Susan!
Papa is haar grote voorbeeld, ze wil kleren dragen zoals hij. Ook wil ze later voetballer worden, want papa doet dat ook… Waar papa heen gaat, gaat zij met hem mee. Heel aandoenlijk om te zien en zo lang ze mij ook nog leuk vindt, is het ok 😉
De stoere outfit op de foto vonden we bij TAO. Ze hebben niet alleen mooie kledij, maar ook een mooie filosofie, die helemaal bij Susan past. Elk kind mag zijn wie hij is en zijn eigen talent ontwikkelen. Ook al gaat dat in tegen de verwachtingen van onze maatschappij.
Met het WK voor de deur maakte TAO een filmpje over Romane, een meisje van acht dat er van droomt een echte profvoetballer te worden. Ze gaat helemaal op in haar passie en is supertrots op haar sport.
Van ons moet Susan geen profvoetballer worden (momenteel focust ze zich op een carrière als vuilnisman 😉 ) Maar we vinden het wel belangrijk dat ze kan zijn wie ze is, ook al gaat dat in de tegen de verwachtingen. Ze mag kledij dragen waar ze mee gaat stralen en een sport kiezen die haar gelukkig maakt. Want dat is wat écht telt.
Op de geboortekaartjes van de jongens stond volgende spreuk:
“Je mag zijn wie je bent
om te worden wie je bent
maar nog niet kunt zijn.
En je mag het worden
op jouw manier
en in jouw tijd.”
(Anna Terruwe)
Is dezelfde visie ?
Ja… ook heel mooi ?
Oooh Tine das echt zo mooi gezegd.
Je wil als ouder ten slotte dat je kind gelukkig is.
Op die manier kan ze helemaal open bloeien tot het individu dat ze graag wil zijn .
En zo n stoere Susan is leuk om in de klas te hebben ?? ( tijdens het thema vuilnis , spelletjes met Stan de vuilnisman, was ze helemaal in haar nopjes ) . Ik zie haar in de turnlessen ook open bloeien , ze is niet meer verlegen om bvb tikkertje zijn maar als een stoere meid probeert ze zoveel mogelijk kindjes te tikken en ze is daar dan ook echt fier op ( terecht ) ??
?
Hihi zalig ? merci ?
Wat een heerlijk meisje hebben jullie! Ik was als kind ook geen ‘meisje-meisje’; hield van voetballen en ravotten maar mijn mama wilde dat ik ballet deed en lange lokken droeg 🙂 Dat ballet deed ik maar een jaar of twee, en van zodra ik enig beslissingsrecht had liet ik mijn haren in een carré knippen, haha. Heel fijn te lezen dat jullie Susan laten zijn wie ze is en niet in bepaalde ‘stereotiepen’ denken, is zeker geen evidentie!
Dank je ? ik herken mezelf ook heel erg in Susan… Mijn ouders lieten me gelukkig ook mijn gangetje gaan… Als puber werd ik vanzelf weer echt een meisje dat zelfs rokjes droeg, maar alleen hele stoere ?