Zusterliefde…
Het is iets magisch…
Ik wou vroeger nooit een zus en was heel blij met mijn broers. Met hen kon ik ravotten en spelen, maar ik bleef lekker toch het enige meisje 😉
Maar nu ik twee dochters heb, besef ik pas dat een zussenband iets uniek is.
Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Nu Susan ouder wordt, beginnen ze pas echt te leren wat ruziemaken is!
Ook in mijn job als leerkracht kom ik regelmatig met ruzies in contact. Vooral als het tussen meisjes is, gaat dat gepaard met het nodige drama en ik kan u verzekeren… dat is de moeite!
Omdat het in de beste huishoudens wel eens prijs is, geef ik jullie graag deze kleine survivalkit om de ruzies zonder kleerscheuren te overleven, succes ermee 😉
- Laat beide partijen eerst afkoelen
- Als dat moeilijk lukt, leidt ze dan af met een klein taakje
- Luister naar beide partijen: wat is er fout gelopen?
- Laat kinderen verwoorden hoe ze zich voelen (verdrietig, boos, bang, …)
- Vat de ruzie samen en pik er één probleem uit (bv: Susan maakt spullen van Lola kapot)
- Zoek samen naar een oplossing voor dit probleem (bv: Susan mag met de andere blokken een toren maken, of we maken er een spelletje van, Lola bouwt een toren en Susan mag hem kapot maken)
- Werkt de oplossing? Beloon hen dan uitgebreid met een complimentje!
Ruzies gaan vaak over hetzelfde probleem: de éne doet iets dat de andere niet leuk vindt. Meestal komen kinderen dan al te snel klikken. Je kan ze hier een eenvoudig stappenplannetje voor aanleren om zelf deze kleine conflictjes op te lossen:
- Ik zeg tegen de andere: ik vind het niet leuk dat… (je benoemt het gedrag)
- Ik zeg: Stop!
- Ik vraag hulp aan mama/papa/…
- (Geweld is nooit een oplossing)
Ik weet wel dat deze trucjes allemaal mooi klinken in theorie, maar in praktijk gaat dat meestal iets moeilijker… Dan is het natuurlijk de kunst om zelf kalm te blijven en dat lukt de éne dag al wat beter dan de andere 😉
Hoe ga jij thuis om met conflicten?
Toen ze jonger waren, kwam ik tussen en probeerde hen stappen aan te leren om het samen tot een oplossing te komen.
Nu ze ouder zijn, kunnen ze hun ruzies al wel is vaker zelf oplossen. Ik kom nog wel tussen als het uit de hand begint te lopen, lees ‘als ze beginnen te vechten’.
Maar het is toch ook zo hartverwarmend die brusjes-liefde.
Hihi brusjes… ja als ze ouder zijn, is dat op een ander niveau.
Als het “drama” begint even doen alsof ik niets merk… die ‘gefakte’ tranen en gekrijs van beiden – om ter luidst natuurlijk – zijn soms best wel grappig… 🙂 Vaak stoppen ze dan uit zichzelf en verzinnen ze een compromis.
Als ze niet alleen veel lawaai maken, maar ook nog in mekaars haren vliegen, dan kom ik natuurlijk wel tussenbeide. Even luisteren wat het probleem is, en dan beslis ik hoe het zal zijn. Mama is uiteindelijk toch de baas, niet? 🙂
Zeker en vast! 😉